Machu Picchu en het mysterie van sexy woman

Normaal schrijf ik mijn blogs in de bus. Dit keer niet, ik schrijf deze met misschien wel het mooiste uitzicht dat ik deze reis ga hebben, op Machu Picchu. 1 van de 7 wereldwonderen, een bouwsel door de Inca's waarvan niemand nog steeds weet hoe ze dat geflikt hebben. Terwijl huayna Picchu ondertussen langzaam in de schaduw komt te liggen, liggen wij (nog) in het zonnetje. Ik zal de foto bijvoegen. De vlinders vliegen om onze oren, het regenwoud schijnt hier om de hoek te beginnen, wat het allemaal alleen maar mooier maakt.

Maar laat ik bij het begin beginnen, Machu Picchu kom je namelijk niet zomaar.
Afgelopen vrijdag kwamen we s'ochtends vroeg aan in cuzco met de nachtbus vanuit arequipa. Die nachtbus, is natuurlijk weer een verhaal apart. Dat begon al in arequipa op de busterminal. Wij naar de balie van de maatschappij waar we mee zouden gaan, tas afgegeven. En toen een hoop gebrabbel in het Spaans en wat gebaren. Uhm oke? Iets met dat hokje daar. Bleek dat we eens soort tax ding moesten kopen voordat we weg mochten. Opzich geen probleem, alleen ging er een alarm af in de terminal en werd het halve gebouw ontruimd. Nog een kwartier tot vertrektijd van de bus!!! Hele rij bij dat hokje, maar we zijn gewoon vooraan gaan staan en niet echt iemand die daar iets van zei( wel een beetje) uiteindelijk tax ding kunnen kopen en snel terug naar de bus. Toen in de bus, vertrok uiteraard te laat maar de stoel kon erg ver naar achter en we hadden weer een voetenbankje EN we zaten bovenin voorin. Natuurlijk werd er weer een slecht film gedraaid maar dat was niet het ergste. Het ergste zat recht achter me. We hebben hem monstersnurker gedoopt. Ik heb nog nooit iemand zo hard horen snurken... Toch lastig als je zelf ook wil slapen. Daar is het een nachtbus voor. Uiteindelijk maar muziek aangezet en oordopjes ingedaan, daar hoorde ik het nog wel doorheen maar het was wel al een stuk beter. S'ochtends rond half 8 kwamen we aan in Cuzco. Tas naar m'n hoofd gegooid gekregen van de vriendelijke bagage meneer en op naar een taxi. We hadden een hostel bij de nonnen uitgezocht, in het klooster dus. Dat klonk leuker dan het was. Ik heb het al snel ( sorry voor iedereen die ik hier mogelijk mee voor het hoofd stoot) koud klote klooster gedoopt. Het was schoon, en mijn bed werd s'ochtends opgemaakt, dat waren de plus punten. Het was er dus voornamelijk erg koud en erg gehorig. Maar goed, we hadden bij voorbaat maar voor 2 nachten geboekt dus we zijn zondag opzoek gegaan naar een ander hostel en dat hebben we ook vrij snel gevonden. Onze prioriteit die zaterdag ( vrijdag hebben we niet zoveel gedaan) was een tour naar Machu Picchu vinden. En nu word je in Cuzco dood gegooid met tours maar dit doe je maar 1x dus dat niet wel goed. Verschillende bureautjes binnen gelopen, en bij de 1 denk je bij voorbaat al nee en bij de ander klinkt het aannemelijk maar is de prijs wel erg laag. Gekozen voor een wat duurdere maar wel betrouwbare ( in onze ogen) touroperator. 2-daagse tour inclusief the sacred valley.

Voor zo'n beetje elk museum hier en ook voor the sacred valley heb je een boleto turistico nodig. Afzetters, dat kreng is duur, maar ja, veel keus heb je niet. Nu lopen wij door de stad nog weleens op slippers. En dat is hier een hele onderneming. Al die stenen hier liggen al een tijdje, en op slippers is dat spiegelglad. We lopen dus regelmatig te glijden en te schaatsen. Geeft zo z'n leuke momenten. Het kantoor waar we het boleto turistico moesten kopen had ook zo'n vloer, ik stapte binnen en stond eigenlijk bijna direct aan de balie 4 meter verder. Dat is nog eens binnenkomen.
S'middags helemaal de toerist uitgehangen en meegegaan met de welbekende hop-on hop-off bus. Dat begon met 3 rondjes Plaza de armas ( ja zo kan ik ook 1 uur en 15 minuten op mijn folder zetten) maar daarna gingen we dan eindelijk het rondje rijden. Stukje door de stad, en toen omhoog naar een groot Jezus beeld wat boven de stad staat. A la rio zeg maar, maar dan klein. En naast dat beeld ligt het saqsaywaman nationaal park. En als je saqsaywaman hardop uitspreekt.. Wat krijg je dan? Juist! De eerste keer dacht ik dat ik het verkeerd verstaan had, maar dat was dus niet zo. In het park zelf staat weer een Inca bouwsel dat belangrijk geweest schijnt te zijn in een paar oorlogen met de Spanjaarden.

Peru en de panfluit, wat je erover hebt gehoord en wat je voor je ziet, het is waar. Ze worden overal in alle vormen en maten verkocht en Peruanen lopen er ook te pas en te onpas op te spelen. En wat dan natuurlijk erg leuk is, covers van bekende nummers van bijvoorbeeld de Beatles of ABBA op panfluit!!! Als iemand een cd wil hebben hoor ik dat graag, dan kan ik deze nog voor je meenemen...


Zondag was het 12 oktober, en voor de geschiedkundigen onder u, 12 oktober 1492.... Juist toen ontdekte Columbus Amerika. Reden voor een feestje. ( het zou ook goed voor 1 over andere beschermheilige geweest kunnen zijn, we kregen verschillende uitleg) dus zondagavond was het feest! Overdag overigens ook al de hele tijd, in de vorm van parades van schoolbands en kinderen en jongeren die in kostuums dansten. Maar zondagavond ging het dus echt los.

Er werd door scholieren een soort Inca ritueel nagespeeld ( wat wij er dan van begrepen) met een hoop oekoeboekoe en muziek. Was wel leuk om te zien. Na afloop liep ik langs een vrouw die erg graag wilde dat ik een beker met Peruaanse ? Aanpakte. Het was lauw, rook naar marsepein, klein nipje, ja het smaakte ook naar marsepein. Maar bang dat mijn maag dit wederom niet leuk ging vinden heb ik een goede daad verricht. Ik wist nog ergens een zwerver te zitten. Die beste man was erg blij met de beker vloeibare marsepein.
Maandag naar een markt geweest met souvenirs, ( ze zijn echt allemaal hetzelfde) special price for you! En s'middags afgesproken met Kirsten en Marlies om hun incatrail verhalen te horen. Terwijl we zaten te wachten op de dames op de trappen voor de kathedraal op het Plaza de armas kwam er een vrouwtje naar me toe, dat gebeurt daar om de haverklap maar nu was het een hoop Spaans gebrabbel, en ze kwam naastme zitten. En toen snapte ik het... Oooh je wilt met mij op de foto, ja ach waarom niet. Haar dochter ook nog even, tuurlijk. Met Marlies en Kirsten geluncht, biertje, was gezellig!

Dinsdagochtend werden we ( te laat) opgehaald met een busje om dan eindelijk naar the sacred valley te gaan. Eerst weer naar een markt ( hee lama's!) en toen naar pisaq, een klein plaatsje met een Inca overblijfsel. Was mooi om te zien. Toen naar urumbamba voor de lunch. Een buffet restaurant, ja dat kennen er hier. Alleen was deze echt luxe!! 45 minuten om te eten, alles wat er te kort kwamen hebben we even ingehaald! Toen door naar ollaytantambo, nog een Inca ding bezocht. En toen..... Op de trein naar agua calientes, de laatste halte voor Machu Picchu.

De trein is al een avontuur op zich. De ns kan er een voorbeeld aannemen. Mooie leren stoelen ( gewoon 2e klas) vertrekt precies op tijd. En.... Je krijgt een snack en wat te drinken aan boord! Gratisssss! Bij aankomst in agua calientes op zoek naar de nieuw gids, die zou met een bordje met onze namen erop op het station staan. Nou ja station... Wij alle bordjes afkijken, geen Diana en Madelon. Maarrrr ik hoor toch echt dat iemand mijn naam roept. Uiteindelijk bleek het gappie zonder bordje te staan en alleen te staan roepen. Goed, we hebben hem gevonden. Hij ging ons voor naar ons hotel. Ook een erg mooi hotel! Fijn!! De gids vroeg ons of we wisten waar het busstation is. Uhm vriend, ik kom hier net aan, wat denk je zelf? Oke dan spreken we morgenochtend om 04:50 af op het grote plein. Prima, mooie vakantie tijd. S'avonds nog even wat gedronken in het stadje en toen naar bed.

04:15, Machu Picchu tijd!!!! Opgestaan, ontbijt pakket gekregen en naar het plein. Daar kwam gappie gids ook aanlopen. Op naar het busstation. Voor de duidelijkheid, er zijn 2 mogelijkheden om naar boven te gaan, de eerste is te gaan lopen, de tweede is de bus en de eerste vertrekt om 05:30. Dus als je om 04:55 aan komt lopen. Juist, dan staat er een rij bij de bussen. Maar ook hier zijn ze van de tijd dus het ging mooi op tijd. Wij zaten in de 3e bus. Kaartje laten zien, ja is goed, Diana mocht ook mee, en toen de gids. Nee die mocht niet mee, er was een probleem met zijn kaartje en ze lieten hem er echt niet in. En..... Toen liep hij weg. Hallo? Kom je nog? Moeten we boven op je wachten? Nee je loopt gewoon weg. Oke... Wazig. Tot zo ver de gids.
Ritje van 25 minuten de berg op. En dan kom je aan bij de toegangspoort voor Machu Picchu, en je raad het al, die is dan nog dicht want die gaat pas om 06:00 open.

Naar binnen, kaartje laten zien, paspoort laten zien, en ik had gelukkig wel wat gelezen over Machu Picchu, naar binnen, links omhoog voor de beroemde foto. Dus, wij gelijk omhoog. En dan kom je boven, en dat is echt een kippenvel moment, het bekende plaatje ligt aan je voeten, de ochtendzon erop, beter had het niet kunnen zijn. Foto's gemaakt, toch nog even op de gids wachten. ( die hebben we tot het moment van schrijven niet meer gezien) dus zijn we zelf gaan rondlopen en af en toe stiekem staan mee luisteren bij andere gidsen. Het uitzicht is mooi, het weer is mooi, wat wil je nog meer.
Er is nog zoiets als de Inca brug en die wilde ik graag zien. Moet je eerst langs een registratie hokje waar je je naam en de tijd van passeren opschrijft. Waarom? Er schijnt een paar jaar geleden iemand doodgevallen te zijn. Pad afgelopen, best een eind nog en dan kom je bij de brug. Ik zou er niet eens over een willen. Maar dat mag tegenwoordig dus niet meer. Terug gelopen en op een Inca terras gaan zitten. Waar ik nu dus nog steeds zit. De zon is inmiddels weg, er zijn zelfs af en toe druppels voelbaar. We zijn hier sinds 6 uur vanmorgen en het is nu kwart over 1.

Maar dat uitzicht.....



En dan nu het raadsel van de week.

Cuy al palo.