Una Paloma Blanca

Uruguay, wat zullen we er over zeggen... We zijn hier nu ruim een week. Vorige week aangekomen in Colonia waar we toen 2 nachten gebleven zijn. Helaas werd ik de eerste nacht al ziek, van onze eigen gemaakte salade nog wel en ik ben 3 dagen ziek geweest. De details zal ik jullie besparen. 1 dag in bed blijven liggen maar de volgende dag hadden we een busticket naar La Paloma, een kustplaatsje voorbij Montevideo. Gelukkig voelde ik me de dag van de busreis wel redelijk en zijn we gewoon met de bus naar La Paloma gegaan. En la Paloma.. sja, we zitten duidelijk in de verkeerde periode in Uruguay. Hier schijnt het slechts 6 weken per jaar te gebeuren, en dat start precies na de kerst. Dan komen de argentijnen en brazilianen hier naar toe om vakantie te vieren. En nu is er dus... ja juist niets. Er wordt nog een hoop opgebouwd en er is geen hond op straat. La Paloma is opzich nog best groot ( het centrum niet) en behalve het strand is er vrij weinig. De grootste attractie is nog de vuurtoren. De reden dat wij naar La Paloma gingen was voornamelijk omdat we tijd over hebben voor de kerst en omdat Anne daar zit. De eerste avond zijn we dan ook bij Anne langs gegaan, was gezellig maar ik was nog niet helemaal op de been dus ben wat eerder weggegaan om naar bed te gaan. De volgende dag was het plan om te gaan fietsen, maar bij het wakker worden was mijn eetlust nog steeds erg ver te zoeken dus bedachten we dat we dan misschien wel een auto konden huren. Anne en Diana zijn op zoek gegaan naar een huur auto. Ja... droom lekker verder, er is niets in La Paloma dus ook geen huurauto. Dat plan ging dus niet door. We zijn de rest van de middag op het strand gaan liggen ( liggen vond ik namelijk wel heel leuk op dat moment) s`avonds bij Anne gegeten ( ik niet) en al met al dus wel een ontspannen dag. En de volgende dag bij het wakker worden... had ik honger!! jeeeeej goed teken! gewoon ontbeten en toen op naar de fietsverhuur. Een fiets huren in uruguay... dat kon dan nog net wel in La Paloma, maar de fietsen.. wij zouden ze stationsfietsen noemen. Dan weet iedereen wel hoe ze eruit zagen. Maar, ze deden het en van alle fietsen die we tot nu toe gehuurd hebben heb ik met deze de minste ruzie gehad, geen eigenlijk. Met deze mooie fietsen zijn we naar La Pedrera gefietst, plaatsje ongeveer 10km van La Paloma, in de hoop dat het daar wel gebeurde. Ja, niet dus. Als het nog mogelijk was was het daar nog dooier dan in La Paloma. Er zijn wel overal mooie stranden en de fietstocht was ook leuk dus daar lag het niet aan. In La Pedrera geluncht en toen weer terug gereden richting La Paloma. Onderweg nog ergens gestopt op een strand om even te zitten. En net toen ik daar even mijn ogen dicht deed hoorden we een raar geluid. Ik dacht eerst dat het een klein varkentje was. Er kwam een man aanlopen met een zwart beest in zijn armen. Maar toen we nog eens beter keken bleek het een baby zeeleeuw te zijn, met de navelstreng er nog aan. De man was duidelijk van plan om de zeeleeuw terug te zetten in zee. Dus hij liep vrij ver de zee in, maar het beestje was echt nog te jong dus lag binnen no-time weer op het strand. De man heeft de zeeleeuw maar weer meegenomen en wij gingen er vanuit dat hij het beestje wel zou wegbrengen naar mensen die er wel verstand van hebben. Het was in ieder geval een bijzonder gezicht.

Terug in La Paloma wat boodschappen gedaan en bij ons hostel een soort tapas avond ervan gemaakt, we moesten toch iets eten en ik heb nu een sla trauma dus dat kunnen we voorlopig niet eten..
De volgende dag zat ons verblijf in La Paloma er alweer op, we hadden de fietsen nog dus we zijn met Anne nog even naar een strand gereden omdat ik dat nog niet gezien had en daarna hebben we onze geliefde stationsfietsen ingeleverd. Het was die dag wel belachelijk warm en dan is het altijd fijn om met je backpack naar het busstation te moeten lopen. Maar goed, dat hoort erbij. Met de bus naar Montevideo.

Van Montevideo had ik ergens toch wel hoge verwachtingen. Bij verwachtingen is het gebleven. Het begon al bij het hostel, dat was ons aangeraden door de jongen van het hostel in La Paloma dus hadden we er gereserveerd. Ja.... wat een geitenbende. De keuken stonk, de badkamer viel van ellende uit elkaar en de kamers lagen aan de centrale hal ( die tegelijkertijd ook receptie, woonkamer, eetzaal en van alles en nog wat was) dus we hadden aardig was geluid de hele nacht door van mensen die heen en weer liepen. Daarnaast had ik de indruk dat 80% van de mensen die er rond liepen er permanent woonden. Raaaaar hostel. De eerste avond zijn we naar de oude stad gelopen en daar hebben we op een terrasje wat gegeten en gedronken. Dat was best gezellig. De volgende dag was het zaterdag, en dan ook nog eens de zaterdag voor kerst. DE dag dat je in nederland eigenlijk niet de stad in wil. In Montevideo is dat geen probleem, 80% van de winkels is toch dicht. Huh?!?!? wat is dit voor iets raars!! Toen begon het nog te regenen ook dus het feest was compleet. Dan heb je in de oude stad ergens een soort markthal staan met allemaal restaurants erin. En wij hadden bedacht dat we daar s`avonds wel wilden gaan eten. Dus wij daar helemaal naar toe gelopen, was heel die toko dicht!!! Toen maar ergens een pizza gegeten. Volgende dag was het zondag, en dat is dan natuurlijk nog erger dan zaterdag, dan is helemaal alles dicht. We wilden weer eens gaan fietsen, maar het regende weer. Top, fietsen afgezegd en in dat gezellige hostel blijven hangen. Uiteindelijk werd het een beetje droog en zijn we naar de dichtsbijzijnde busterminal gelopen omdat we nog een busticket moesten hebben voor de volgende dag. Die busterminal bleek alleen voor lokale bussen te zijn dus hebben we daar de bus gepakt naar de goede. Dat klinkt alsof er niets fout kan gaan, ging er natuurlijk wel. We hadden tegen de buschauffeur gezegd waar we heen wilden, maar toen de bus uiteindelijk de stad uit reed vonden we dat toch wel een beetje raar. Maar wij zaten wel prima en het was weer gaan regenen dus wij vonden het wel best. Na drie kwartier vonden we toch wel dat we erg ver buiten de stad waren dus maar eens aan de chauffeur gevraagd. OOOOOOH ja! hmm stap hier maar uit, en ga maar terug met de bus de andere kant op. Stonden we dan, 30km buiten montevideo in helemaal nergens. Bus terug naar de stad en toen wel bij de goede halte uitgestapt. Bij de busterminal zit een groot winkelcentrum dat zowaar open was dus zijn we daar een beetje blijven rondhangen daar ook wat gegeten. Daarna terug gegaan naar het hostel en daar helemaal niets meer gedaan. Het komt er eigenlijk op neer dat we vrij letterlijk zitten te wachten op kerst. We varen de 24e terug vanuit colonia naar buenos aires en daar wachten we dus op.

We zijn nu weer terug in Colonia, ander hostel dan de vorige keer. Gisteravond klapte de stroom er gezellig uit ( wij lagen al in bed) dus ze waren lekker bezig om dat weer proberen aan te krijgen. Het weer is inmiddels weer beter dus ik denk dat we zo maar eens aan het strand gaan liggen.

Op naar de kerst!