Leuk geprobeerd

Quito is echt te groot. Rare stad ook, 4 kilometer breed maar wel 70 kilometer lang. Lekker handig als je van noord naar zuid wil.

Bij het eerste hostel waar we aanklopten kregen we een kleine te warme zolderkamer met een te klein 2 persoonsbed. Dat gaan we dus niet doen, we hadden al betaald voor 3 nachten. We wilden maar 1 nacht blijven in een andere kamer. Maar het terug geven van het geld was muy complicado. Ja dat zal best, maar ik wil het wel terug. Uiteindelijk kwam ze toch naar de kamer met het geld. Intussen was het weer omgeslagen en begon het te onweren en te regenen. Aan de overkant van de straat een ander hostel gevonden waar we gelijk gereserveerd hebben voor de volgende dag.

De wijk waar we zitten, mariscal, is de uitgaanswijk van quito en vooral op donderdag en vrijdag is het er druk. Het rare is wel dat het uitgaansleven hier om 19:00 al op gang komt. Heel raar om te zien, dat zijn wij helemaal niet gewend. Maar een leuke wijk om met het hostel te zitten. Dan heb je nog het oude centrum een stukje ten zuiden van mariscal. Beetje jammer dat je niet echt leuke winkels hebt, of wij kunnen ze niet vinden.

De eerste dag in Quito zijn we naar Mitad del Mundo gegaan, letterlijk vertaald het midden van de wereld. En wat loopt daar, juist, de evenaar! Daar zijn we met een plaatselijke bus heen gegaan, wat een onderneming opzich is want je weet nooit waar de bus heen gaat. Op de evenaar staat een groot soort monument met de windrichtingen erop en een gele lijn die de evenaar aan geeft. Toch wel raar idee dat je daar op de evenaar staat. S'middags naar een winkelcentrum gegaan en dat was maar goed ook want toen we daar zaten te lunchen begon het weer te onweren en veel te hard te regenen. We zijn er dus even gebleven.

Dag 2 zijn we naar een heuvel gegaan met een lelijk Maria beeld erop, daar had je mooi uitzicht over de stad. We moesten er wel met een taxi heen want naar boven lopen zou gevaarlijk zijn. We hebben het maar niet getest. S'middags bleef het zowaar droog en zijn we tour bureaus af gaan lopen.

Na wat overleg waren we er vrij snel uit, we schrappen heel makkelijk gewoon een heel land uit het programma. Panama gaan we niet heen, maar wat we wel geboekt hebben... We gaan naar Galapagos!!!! Die staat toch wel erg hoog op het lijstje en is best wel duur. Dus de keuze was snel gemaakt om Panama te schrappen zodat we naar Galapagos kunnen. Voordat we naar Galapagos vliegen gaan we eerst nog 4 dagen de amazone in. Dat word ongetwijfeld beestjes beestjes deel 2.
Dus we hebben zowaar een planning voor de komende 2 weken. Moeten bijna een agenda gaan bij houden.

Nog even terug naar Quito en Mariscal. We zaten gisteren na het eten nog even een biertje te drinken bij 1 of andere wannabe Duitse tent, we hadden er een dag eerder al worst gegeten, en ik had sigaretten nodig. Nu lopen hier op straat allemaal figuren die dat verkopen, heel handig. Wij zaten wat hoger dan de straat maar er kwam een meisje mrt sigaretten voorbij dus ik gaf haar 20 dollar. Sigaretten zijn 5 dollar. Dus ze pakt het aan en zegt ja even wisselen en loopt weg. Dat gebeurt wel vaker dus in eerste instantie vertrouwde ik het nog wel. Helemaal omdat ze met 3 ventjes was die wel bleven zitten. Maar na een minuut of 5 liepen de ventjes ook weg. Hmm foute boel toch eens kijken. Ja miepie was dus mooi weg met mijn 20 dollar. Wij ontspannen ons biertje opgedronken en toen nog even gekeken of we het schatje nog konden vinden. Nu bestaat mariscal uit 4-5 straalbloemen waar het allemaal gebeurt en ik wist haast zeker dat ze nog wel ergens zou staan. En inderdaad, 1 blok verder stond ze. Ik heb het schatje erg duidelijk gemaakt dat ik het niet kon waarderen en dat ik mijn geld wilde. Dat kreeg ik ook, op 2 dollar na, dat had ze niet. Ik vond dat dat niet mijn probleem was en ze moest het maar regelen. Nou dat duurde allemaal wat langer en ik had na een tijdje ook de indruk dat ze me stond uit te lachen. Om toch nog eens duidelijk te maken dat ik het meende heeft ze een klein duwtje van me gekregen waarop de grijns gelijk weer verdwenen was. Uiteindelijk kwam er toch nog een dollar boven tafel. Maar ja nog steeds een dollar te weinig, omdat ik geen zin had om nog langer te wachten maar wat mee gegrist uit haar verkoop bakje en toen zijn we weggelopen. Verkeerde toerist opgelicht zullen we maar zeggen.

Op het moment van schrijven zitten we weer eens in een bus. Dit keer naar een markt in Otavalo. Moet leuk zijn dus we gaan het zien. En ja, hier ga je 2,5 uur in de bus zitten voor een middagje markt. Het leuke hier in die bussen is dat er zo nu en dan figuren binnen komen die dingen verkopen. Dat gebeurt in de lange afstandsbussen maar ook in de bussen in de stad. En wat ze verkopen? Van tandenborstels tot chips, flesjes drinken, kipspiesen ( tenminste het ziet er als kip uit) nootjes, ijsjes, fruit, scheermessen, kaartjes met Maria erop en ga zo maar door. De vervelendste zijn de figuren die eerst een heel verhaal houden. Die praten hard en het duurt lang. En ik versta het meestal toch niet.. Maar ach, het geeft weer afleiding en soms moet ik er toch vooral om lachen.